Ελλάδα: Το μεγαλύτερο πείραμα

• Γιατί σχεδιάζουν σε μια χώρα με τεράστια κεφάλαια πολιτισμού και μοναδικές φυσικές ομορφιές, σε κάτι σαν το Ντουμπάι ή το Λας Βέγκας αλλά με κατοίκους οι οποίοι θα αμείβονται με μισθούς Ρουμανίας;

Το ότι εδώ σε αυτή τη χώρα γίνεται ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά πειράματα που έχουν γίνει ποτέ σε τέτοια έκταση, δεν υπάρχει αμφιβολία. Ψάχνω να βρω, αν οι δικοί μας, αυτοί που μας κυβερνούν, η ηγετική ομάδα του Γιώργου Παπανδρέου τέλος πάντων, εκπονεί μέρος του σχεδιασμού ή απλά τον αποδέχεται για να παραμείνει στην εξουσία. Το μαχητικό πατριωτικό ΠΑΣΟΚ βρίσκεται πλέον στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας όπως έλεγε για τη δεξιά ο ιδρυτής του κινήματος. Τούτοι εδώ προχωρούν χωρίς αναστολές. Εκτιμούν πως ο ελληνικός λαός, παρότι φοβισμένος και οργισμένος, είναι πελαγωμένος και αδύναμος να συγκροτήσει κίνημα αντίστασης. Χρωστάμε τόσα πολλά χρήματα και με την αποδοχή του Μνημονίου ακόμα περισσότερα, τόσα, που δεν είμαστε ικανοί να εξοφλήσουμε αυτά τα χρέη ούτε σε 50 χρόνια, στην καλύτερη περίπτωση. Άλλωστε οι δανειστές μας δεν βιάζονται να πάρουν πίσω τα δανεικά τους, αφού -πλέον- τους ανήκει όλη η χώρα.
ΕΣΕΙΣ νομίζετε, πως η απαγόρευση του καπνίσματος καθ άπασαν την επικράτεια, σε όλους τους κλειστούς ιδιωτικούς χώρους, ήταν μόνο ή κυρίως για λόγους εκσυγχρονισμού; Δε νομίζω πως αυτά ήταν τα κίνητρα της Μαριλίζας και του Γιώργου. Είναι μια από τις πολλές ασκήσεις υποταγής. Θα υπάρξουν πολλές ακόμη. Βεβαίως τα ναρκωτικά, δεν τους είναι και πολύ ενοχλητικά αφού λουμπενοποιούν μαζικά μεγάλο μέρος της νεολαίας, που την μαγκώνουν με πολλούς τρόπους, όπως για παράδειγμα είναι η βία στα γήπεδα ποδοσφαίρου και η αποχαύνωση στην τηλεόραση. Έχετε δει τόσα χρόνια, κάποιο σοβαρό πρόγραμμα αντιμετώπισης αυτή της μάστιγας και επανένταξης αυτών των ανθρώπων, όσων τολμούν να ξεφύγουν από τον χάρο, στην κοινωνία;
ΣΤΗΝ αστική τάξη και στους κατέχοντες οικονομική και κατά συνέπεια και πολιτική εξουσία, υπάρχει η εντύπωση ότι πολλές από τις αλλαγές που ορίζει το Μνημόνιο, είναι απαραίτητες και θα βοηθήσουν στον εκσυγχρονισμό της χώρας. Δε λέω πως έχουν γενικά άδικο, πως τίποτα δεν χρειάζεται να αλλάξει. Πως η αντιμετώπιση της διαφθοράς στον δημόσιο τομέα, με το κλεπτοκρατικό σύστημα, όπου υπάρχει δημόσια προμήθεια, δεν είναι ένα από τα μεγάλα ζητούμενα, είτε με Μνημόνιο είτε χωρίς. Δεν αμφιβάλλω πως η παιδεία στο σύνολό της και ειδικά η τριτοβάθμια είχε ανάγκη από σοβαρές μεταρρυθμίσεις. Περιμένουν πως αυτά θα γίνουν και κάνουν ότι δεν βλέπουν, αυτά που ήδη γίνονται.
Αυτοί δεν έχουν τα ίδια ερωτήματα, τις ίδιες αγωνίες. Τι τελικά θέλουν να κάνουν οι δανειστές μας και ιδιοκτήτες μας και κυρίως, για ποιο σκοπό; Γιατί απαιτούν την απόλυτη υποταγή αυτών που κατοικούν εδώ σε αυτόν τον τόπο; Εκτιμούν πως σαν λαός, απείθαρχος και τζαναμπέτης δεν δικαιούμαστε πλέον να αποφασίζουμε για τις τύχες μας;
ΓΙΑΤΙ σχεδιάζουν σε μια χώρα με τεράστια κεφάλαια πολιτισμού και μοναδικές φυσικές ομορφιές κάτι σαν το Ντουμπάι ή το Λας Βέγκας αλλά με κατοίκους οι οποίοι θα αμείβονται με μισθούς Ρουμανίας; Πού πήγε η Δανία του Νότου και γίνεται τώρα Εμιράτο του Βορρά; Τι κερδίζουν από αυτήν την ισοπέδωση της αξιοπρέπειας και της υπερηφάνειας των ανθρώπων αυτού εδώ του τόπου. Γιατί ποντάρουν στην υποταγή, επενδύοντας στα μειονεκτήματα των Ελλήνων; Δεν έχουν να πάνε αλλού οι πλούσιοι τζογαδόροι ή μήπως, αν δεν υπάρχει γήπεδο γκολφ, δεν αξίζει να επισκεφτεί κανείς τη χώρα μας; Γιατί τέλος πάντων ο κατακερματισμός της επιχειρηματικότητας πρέπει να γίνει με τόσο βίαιο τρόπο, όταν θα μπορούσε να υπάρξει σχεδιασμός μετάβασης στη νέα οικονομική πραγματικότητα. Ποια είναι αυτή η νέα οικονομική πραγματικότητα και πώς αξιοποιεί τα συγκριτικά φυσικά και πνευματικά αποθέματα της Ελλάδας. Καζίνο, φρουτάκια ξενόφερτα εκπαιδευτικά μοντέλα που είναι αμφίβολο αν μπορούν να αποδώσουν σε μια χώρα που την φτωχαίνουν βιαίως και δεν θα έχει οικονομία για απορροφήσει τους πτυχιούχους των μοντέρνων ιδιωτικών πανεπιστημίων.
ΑΚΟΥΓΑΜΕ για πράσινη ανάπτυξη, αλλά εδώ αυτοί ξεκινάνε προσφέροντας μας παρασιτικές εξαρτήσεις! Επιτίθενται στους Έλληνες με τόση ορμή και βία, μέχρι που τρόμαξε και ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Αθήνα με αυτά που βλέπει. Δεν τρόμαξαν όμως ούτε ο Γιώργος, ούτε φυσικά ο κ. Παπακωνσταντίνου και η ευγνωμονούσα για την παραμονή της στην εξουσία κ. Κατσέλη. Υπάρχουν και κάποιοι που έχουν τρομάξει, αλλά οι περισσότεροι κρύβονται επιμελώς. Συμφωνεί και η εγχώρια οικονομική ελίτ. Κάτι ελπίζουν θα περισσέψει για όλους αυτούς.

Πηγή