Η βεντέτα του κ. Λούλη με την πραγματικότητα

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

• Σύμφωνα με εγκυρότατες δημοσκοπήσεις και διαπρεπείς επικοινωνιολόγους ο Γιάννης Δημαράς, αφού πέρασε πρώτος με διαφορά στον δεύτερο γύρο, είναι σήμερα Περιφερειάρχης Αττικής. Επίσης Πρόεδρος στην Ν.Δ. εξελέγη η Ντόρα Μπακογιάννη, προηγηθείσης στο ΠΑΣΟΚ της εκλογής του Ευάγγελου Βενιζέλου…

Γιατί σας τα λέω αυτά; Γιατί γι’ άλλη μια φορά διαπίστωσα ότι όταν η πραγματικότητα διαφωνεί με τον κύριο Λούλη, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.

Ο γνωστός «πλασιέ» της ήττας και του ανύπαρκτου «μεσαίου χώρου» πριν λίγο καιρό επιτέθηκε κατ’ επανάληψη στον Αντώνη Σαμαρά, διαπιστώνοντας τάχα «συρρίκνωση» και «περιθωριοποίηση» της Ν.Δ. Τα φοβερά και τρομερά συμπεράσματα του, κατά σατανική σύμπτωση, συνέπιπταν με τα όσα τα εξαπτέρυγα του καθεστώτος εξαπέλυαν εναντίον του Αντώνη, που, καίτοι, αστός τάσσεται στο πλευρό του Λαού κι αρνείται να πειθαρχήσει στις νουθεσίες της καθεστωτικής μεταπολιτευτικής «παράγκας».

Χθες ο κ. Λούλης ξαναχτύπησε από την «Ημερησία». Κόπτεται κι αγωνιά για την πολιτική σταθερότητα της κυβέρνησης του Μνημονίου και χαρακτηρίζει «τραγικό ότι εκλογές που θα έπρεπε να περιορισθούν σε αυτοδιοικητικά θέματα, κομματικοποιήθηκαν δραματικά».

Το πλέον πολιτικό ζήτημα των ημερών, οι πιο δραματικές στιγμές μετά την Μεταπολίτευση και το πώς φτάσαμε εδώ, φαίνεται πως δεν είναι αρκετά για την πολιτικοποίηση των εκλογών. Ως γνωστόν τα ευνουχισμένα πολιτικά ανδράποδα θα έπρεπε να αποφασίσουν μόνον για το ποιος θα μαζέψει τα σκουπίδια και ποιος θα στολίζει τις πλατείες για τα Χριστούγεννα. Que terrible, να θέλουν οι μουζίκοι να ψηφίσουν πολιτικά!

Λέει δε ότι «βαρύτατη ευθύνη έχει κυρίως η δεξιά λαϊκιστική αξιωματική αντιπολίτευση, που τις μετέτρεψε σε δημοψήφισμα κατά του Mνημονίου. Oδηγώντας και την ηγεσία της κυβέρνησης σε μια υπεραντίδραση, με την απειλή πρόωρων εκλογών».

Παρεσύρθη η κυβέρνησις. Το ότι ο Αντώνης Σαμαράς έσυρε το νεοφιλεύθερο ΠΑΣΟΚ και το αφεντικό της Ντόρας στο πεδίο που επέλεξε, συντρίβοντας την διαφορά στο 2% μέσα σε ένα χρόνο, διέλαθε κι αυτό του δαιμονίου του εν λόγω αναλυτή, θεωρήθηκε ανάξιο εκτίμησης. Επίσης το ότι ενώ τσαλακώθηκε ο Πρωθυπουργός, κατάπιε αμάσητη την,  τελικά, τζούφια απειλή για εθνικές εκλογές, είναι κι αυτό κάτι που δεν χωράει στην αντίληψη αλλά και τις προφανείς σκοπιμότητες του κ. Λούλη.

Ας σημειωθούν και οι παλαιότεροι έπαινοι του κ. Λούλη στον Καρατζαφέρη, τον οποίο εξήρε για την στρατηγική του, που την αντάμειβαν, προεκλογικά, οι ίδιες δημοσκοπήσεις. Το ότι το εκλογικό αποτέλεσμα κι οι πολίτες τσαλάκωσαν τελικά τις «κωλοτούμπες» του έτερου Καππαδόκη της κ. Μπακογιάννη, το περνάει ντούκου η βαρέος τύπου ανάλυση του κ. Λούλη, γι’ αυτό και τώρα κάνει γαργάρα τα όσα έλεγε για την «υπευθυνότητα» του αρχηγού «Κομανέτσι».

Τα πιο ωραία όμως τα λέει παρακάτω.

«…ήταν αυθαίρετος και ανακριβής ο ισχυρισμός ότι δήθεν η διαφορά μεταξύ των δυο μεγάλων κομμάτων περιορίζονταν στο 2%. Άλλωστε, οι απόλυτες συγκρίσεις εθνικών και αυτοδιοικητικών εκλογών αποτελούσαν προκρούστεια στρέβλωση. Γι’ αυτό και οι δυο πανελλαδικές δημοσκοπήσεις, που έγιναν στο δεύτερο γύρο και έδειξαν την υπεροχή του ΠAΣOK, παρά τη φθορά του, να ξεπερνάει το 4% και η N.Δ. σε πολύ χαμηλά ποσοστά».

Καταλάβατε; Άμα δεν μας αρέσουν τα αποτελέσματα των εκλογών, τα πετάμε και κρατάμε τις δημοσκοπήσεις. Καλό, ε; Αχ, κύριε Λούλη μου, πείτε το και σ’ εκείνον τον έρμο τον Μίχα να χαρεί. Στην Ντόρα αυτά λέγατε στις 30/11;

Αφού δε χαρακτηρίζει «αμετροεπή» την διαπίστωση του Αντώνη Σαμαρά για «ολική επαναφορά» της Ν.Δ. διαπιστώνει «κρίση στρατηγικού χαρακτήρα» στην Αξιωματική Αντιπολίτευση και βγάζει αρνητικά συμπεράσματα από την …«γλώσσα του σώματός» του Αντώνη Σαμαρά κατά την μετεκλογική δήλωση του την προηγούμενη Κυριακή.

Μιλάμε για βαριά επιστημοσύνη, για βαθιά, αβυσσαλέα, πολιτική ανάλυση. Έκατσα κι εγώ να δω πως γέρνει η μαντάμ στο Μπάντμιντον κι αν παίζει με το μαλλί, που επιστήμων φίλος, μου εκμυστηρεύθηκε ότι σημαίνει «κόρτε». Με τους πολίτες, φυσικά.

Ο περί ου ο λόγος, τα εξαπτέρυγα, τα παπαγαλάκια τους κι όλο το αφάν γκατέ του καθεστώτος, ενώ μας κανοναρχούσαν για «συρρίκνωση» και «περιθωριοποίηση» της Ν.Δ., είδαν τον Αντώνη Σαμαρά να κάνει κάτι που δεν χωράει στο νου τους.

Πήρε το κόμμα βαριά ηττημμένο, διαλυμένο, με ηθικό στο ναδίρ και δημοσκοπικά στα τάρταρα. Η ίδια η εκλογή του με τον κινηματικό χαρακτήρα της και η πανωλεθρία των βαρωνιών, των ενεργούμενων της διαπλοκής και της πέμπτης φάλαγγας μέσα στο κόμμα, υπήρξαν η πρώτη φλόγα ανάτασης. Ο Αντώνης συνέτριψε τις «δημοσκοπήσεις» και τις «αναλύσεις» τους.

Η Ντόρα Μπακογιάννη παγιδεύτηκε στην ίδια της την προπαγάνδα, πίστεψε κι η ίδια στα ψέμματα που διέσπειραν οι «επικοινωνιολόγοι» και οι «δημοσκόποι» αλλά και η ίδια, ότι νικάει, σαρώνει.

Κι ύστερα, μετά τις δημοσκοπήσεις ήρθε ο Λαός, η ετυμηγορία της ψήφου του. Ύστερα ήρθε η Πραγματικότητα, με την οποία έχει βεντέτα κι ανοιχτούς λογαριασμούς ο κ. Λούλης. Κι έτσι η Ντόρα Μπακογιάννη έμεινε με τις δημοσκοπήσεις στο χέρι, με τα δημοσιεύματα και τις εκπομπές.

Γιατί, τελικά αδέρφια, στην Δημοκρατία αυτό που μετράει είναι το τι αποφασίζει ο Λαός όταν ψηφίζει. Και την διαφορά των κομμάτων την πιθανολογείς με δημοσκοπήσεις αλλά την μετράς στις εκλογές. Και σ’ αυτές τις εκλογές, μέσα σε ένα χρόνο από την 29/11/2009, την «11^η Σεπτεμβρίου» του «μητσοτακισμού», ο Αντώνης Σαμαράς, ξεβρωμίζοντας βήμα – βήμα το κόμμα κι οργώνοντας την Ελλάδα, πήγε την διαφορά από πάνω από 10% στο 2%.

Ακόμη κι εγώ που είμαι του κλασσικού και δεν μου αρέσανε τα μαθηματικά, ξέρω πόσο μικρότερο από το 10 είναι το 2. Μπορεί βέβαια ο κ. Λούλης να έλειπε στο μάθημα αυτό, οπότε απολογούμαι.

Την επόμενη φορά πάντως, εκτός από την ερμηνεία της «γλώσσας του σώματος» του Αντώνη, ο κύριος Λούλης μπορεί να μας πει και τα ζώδια…

πηγή