Πολιτικές διώξεις κατά την εποχή του Κομμουνισμού είς βάρος των Β.Ηπειρωτών

• Εξαπολύθηκε άγριο πογκρόμ κατά των βορειοηπειρωτών δασκάλων (στοιχεία από την Διεθνή Αμνηστία Μάιος 1989) :

Συνελήφθησαν στο διάστημα 1949 έως 1952 116 δάσκαλοι πιο συγκεκριμένα
28 από Δρόπολη
32 από Αγίους Σαράντα
44 από Αργυρόκαστρο
12 από Κορυτσά
Από τους συλληφθέντες κανείς δεν έζησε (αγνοούνται μέχρι και που είναι οι τάφοι τους).
Στις 2 επόμενες δεκαετίες απολύθηκαν πάνω από 350 δάσκαλοι εκ των οποίων 320 εκτοπίστηκαν και χάθηκαν!!!!

Λειτούργησε στο Αργυρόκαστρο παιδαγωγική Ακαδημία με καθαρά κομματικά κριτήρια, από όσους αποφοίτησαν από αυτή την σχολή 50 σύρθηκαν σε στρατόπεδα εξόντωσης και εκτελέστηκαν.

Το 1950 έως 1951 διδασκόταν η Ελληνική γλώσσα μέχρι την 3η δημοτικού και από την 4η η Αλβανική σαν ξένη γλώσσα.

Μετά η γλώσσα που χρησιμοποιούταν ήταν η Αλβανική και μόνο 4 ώρες εβδομαδιαία η Ελληνική.

ΚΟΛΕΚΤΙΒΟΠΟΙΗΣΗ 

Τον Δεκέμβριο του 1955 πραγματοποιήθηκε κολεκτιβοποίηση των πάντων, για την επικράτηση του μέτρου έγιναν πάνω από 200 δολοφονίες ομογενών και 1600 κλείστηκαν σε στρατόπεδα.
Στη Χειμάρα δολοφονήθηκαν 78 άτομα εν ψυχρώ και 850 κλείστηκαν σε φυλακές στα Σκόρδα.
Παρόμοια περιστατικά γίνηκαν και σε όλα τα Ελληνικά χωριά.

ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
Ο Χότζα μετακίνησε μέγα αριθμό Ελληνικού πληθυσμού στον Βορά (υποχρεωτικά) και τοποθέτηση Αλβανικού σε Ελληνικά χωριά.
Σύμφωνα με απόρρητη έκθεση της Σιγκουρίμι (28-4-1983) από το 1963 έως το 1982 μετακινήθηκαν 78.000 Έλληνες. στην Β Αλβανία από αυτούς 16.000 επέστρεψαν οι λοιποί δολοφονήθηκαν.
Χαρακτηριστικά ο Φάτος Νάνο σε συγγενείς των αγνοουμένων που πήγαν στις 26-11-1992 να ρωτήσουν για τους χαμένους συγγενείς τους είπε « Ε! Τι έγινε θα τους συναντήσετε στον άλλο κλοσμο αν υπάρχει.....»
Μέχρι το 1980 είχαν μεταφερθεί στις θέσεις των εκτοπισθέντων Ελλήνων 40.000 Αλβανοί, επιπλέον εγκαταστάθηκαν στην Β Ήπειρο 19.000 Τσάμηδες. Τα νέα χωριά που δημιούργησαν οι Αλβανοί ήταν:
Τα Ξαμίλια
Το Μπύλιο
Το Γκιάστα
Το Αντων Πότσι
Το Ασίμ Ζανέλι
Το Βαλερέ
Τα Βρυσέρά

ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Αρχές του 1962 αποφασίστηκε η κατάργηση της θρησκείας Με το διάταγμα 4337/22-11-67 έθεσε εκτός νόμου όλα τα θρησκευτικά δόγματα .
Η Αλβανική «Βουλή» αποφάσισε να θεωρήσει την θρησκεία ως μη υπάρχουσα..
Έτσι :
Ο μητροπολιτικός ναός των Τιράνων μετετράπηκε σε γυμναστήριο.
Ο μητροπολιτικός ναός του Αργυρόκαστρου μετατράπηκε σε χαρτοπαιχτική λέσχη.

Από τους Ορθόδοξους ναούς του Αργυρόκαστρου το 1980 :
26 κατεστράφησαν
40 μετατραπήκαν σε στάβλους, ψυχαγωγικά κέντρα κλπ
Ελάχιστοι ( Κοίμηση της Θεοτόκου) έγινε αρχαιολογικός χώρος.

Στην Κορυτσά:

Ο μητροπολιτικός ναός μετετράπηκε σε αποθήκη του Αλβανικού στρατού.
28 ναοί κατεδαφίστηκαν.
Ελάχιστοι σώθηκαν

Στους Άγιους Σαράντα :

Από τους 983 ορθόδοξους ναούς 12 διέφυγαν την καταστροφή.

Στο Βεράτιο:

Από τους 38 ναούς 4 διασώθηκαν

Την ίδια τύχη είχαν και οι ναοί και μοναστήρια σε άλλες περιοχές.
Οι ορθόδοξοι ιερείς εξοντωθήκαν συγκεκριμένα:
Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Χριστόφορος Κίσσης πέθανε από βασανιστήρια το 1958
Ο Επίσκοπος Απολλωνίας Ειρηναίος Μανούσης δολοφονήθηκε (εκπαραθυρώθηκε ) στις 12-3-1958
Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόφορου Δαμιανός Κοκονέσης πέθανε από στερήσεις (πείνα) το 1968 στις φυλακές Λουσνίας (αποσχηματίστηκε και διαπομπεύτηκε στους δρόμους των Τιράνων) .
Ο Αρχιερατικός επίτροπος Πρεμετής Αλέξανδρος Οικονόμου βασανίστηκε απάνθρωπα και εκτελέστηκε στο Αργυρόκαστρο.
Ο ιερέας Ιωσήφ τάφηκε ζωντανός σε κανάλι που δούλευε καταναγκαστικά έργα.

Δεν επιτρεπόταν οι Έλληνες να έχουν:

Εικόνες
Ευαγγέλια
Να κάνουν προσευχή
Να μιλούν για θρησκευτικά θέματα
Να κάνουν τον σταυρό τους.
Να φορούν σταυρό.
Να ανάβουν κεριά στους τάφους.
Να ανταλλάσουν ευχές (Χριστός Ανέστη κλπ) 

Σύμφωνα με τον νόμο 4367/69 η ποινή ήταν 10 έως 15 χρόνια φυλακή

πηγή