Με παλαιά υλικά δεν κτίζεται καινούριο οικοδόμημα

Αφήγημα πολιτικής φαντασίας

• Ο πατέρας ήταν παρακοιμώμενος πρωθυπουργού.
• Με την επιρροή του στο πρωθυπουργικό περιβάλλον επέτυχε κατ’ αρχήν να περιληφθεί ο γιος του στα ψηφοδέλτια του κόμματος.

Με σωρεία ρουσφετιών προς εκλογείς ο πατέρας κατάφερε ο γιος και να εκλεγεί.

Ο πατέρας, για να υποστηρίξει σταθερά το γιο, εξυπηρέτησε με ρουσφέτια κυρίως ψηφοφόρους του αντιπάλου κόμματος εξουσίας, δημιουργώντας προσωπικό μηχανισμό πολιτικής πελατείας.

Τα ρουσφέτια και ιδίως ο τρόπος με τον οποίο έγιναν ξεσήκωσαν τους ψηφοφόρους του κόμματος και τους υπόλοιπους βουλευτές του στον νομό.

Χωρίς συνέπειες.

Για πατέρα-γιο, εννοείται.

Το κόμμα καταποντίστηκε.

Ενώ ο πρωθυπουργός όργωνε τη χώρα, σε ιδιαίτερα δυσμενείς γι’ αυτόν πολιτικά συνθήκες, για να πείσει τους ψηφοφόρους για την αλήθεια του μηνύματός του, σε αντίθεση με τον αντίπαλό του που τυχοδιωκτικά έταζε λαγούς με πετραχήλια, ο σύμβουλός του-πατέρας με πνεύμα εμφανώς επηρεασμένο από την καταστροφή της Πομπηίας («εμείς να σωθούμε κι ας καούν τα πάντα…») διόριζε αβέρτα ψηφοφόρους του αντιπάλου. 
Για να «χτίσει θέσεις» και να εξασφαλίσει εκδουλεύσεις στην μελλοντική κατάσταση.

Εξαγριωμένοι από τέτοιες συμπεριφορές οι ψηφοφόροι του κυβερνώντος κόμματος στο νομό, όπως και από παρόμοιες σε όλη τη χώρα, τού γύρισαν την πλάτη. Ή απείχαν.

Και ο έρμος ο πρωθυπουργός υπέστη συντριβή.

Αναγορεύτηκε «πρώην».

Ανοίγοντας το δρόμο για τη διαδοχή του.

Ο πατέρας «πλασαρίστηκε» σωστά στην κούρσα.

Δημιουργώντας δεσμό και με την διάδοχη κατάσταση. Ο γιος συνέχισε να διαδραματίζει ρόλο στην εκπροσώπηση του κόμματος.

Μετά ένα διάστημα, ενώ ο νέος αρχηγός του κόμματος έψαχνε βηματισμό για το κόμμα και πολιτικές για ανάσχεση της πρόσφατης συντριβής, ήρθαν εκλογές για την ανάδειξη τοπικών αρχόντων.

Ο πατέρας, ανενδοίαστα, έκλεισε συμμαχίες με ορισμένους υποψηφίους δημάρχους που υποστηρίζονταν από το αντίπαλο, κυβερνών πλέον, κόμμα.

Γιατί; Για να λειτουργήσουν οι συγκεκριμένοι δήμαρχοι μελλοντικά σαν ψηφοσυλλέκτες του γιου-βουλευτή.

Η Πολιτική στις εκλογικές περιφέρειες καθορίζεται από συμπλεύσεις που δεν απηχούν απαραίτητα ιδεολογικές ή κομματικές σύμπνοιες.

Υποψήφιος περιφερειάρχης του κόμματος στην Περιφέρεια ήταν ένας που δεν είχε υποστηρίξει τον νυν αρχηγό. Δεν ήταν ισχυρή υποψηφιότητα αλλά μπορούσε να επικρατήσει, έστω οριακά, του αντιπάλου του.

Ο πατέρας, όπως αναφέρθηκε, υποστήριζε υποψήφιους δημάρχους του αντιπάλου κόμματος. Καλυμμένα μεν, αλλά όταν «δίνεις γραμμή» το γεγονός δεν μπορεί να μείνει κρυφό. 
Όταν επίσης «δίνεις γραμμή» υπέρ αντιπάλων κομματικά δημάρχων δημιουργείς «κλίμα» και για την εκλογή του Περιφερειάρχη, οι ψηφοφόροι επηρεάζονται.

Κάποιοι «έπιασαν» τον πατέρα : «μα τι κάνεις, στηρίζεις αντιπάλους; Θα χάσουμε την Περιφέρεια».

Η απάντηση : «μού είπε ο (νυν) αρχηγός πως δεν τον ενδιαφέρει (ο υποψήφιος Περιφερειάρχης), αφού δεν τον υποστήριξε».

Όταν οι εγκαλούντες δεν τον πίστεψαν (επειδή εμπιστευόντουσαν το νέο αρχηγό) και άρχισαν να γίνονται φορτικότεροι, το «γύρισε» : «Ε, να, μάς είπε ο αρχηγός ότι δεν είναι σκόπιμο να εκλέξουμε πολλούς περιφερειάρχες. Αν πάμε 7-6 (στην Επικράτεια) θα ανέβει ψηλά ο πήχυς και θα πρέπει να ζητήσει εκλογές ενώ το κόμμα δεν είναι ακόμα έτοιμο».

Αυτό το τελευταίο για τον “πήχυ” για να μαθαίνετε ποιοι καλλιεργούν την ηττοπάθεια. Φυσικά ο αρχηγός δεν είχε πει τίποτα από όλα αυτά

Τελικό αποτέλεσμα : ο Περιφερειάρχης έχασε.

Το κόμμα έφερε ένα ελπιδοφόρο αποτέλεσμα στον Α΄ Γύρο που έκανε τον αρχηγό να εκδηλωθεί με αισιοδοξία. 
Στον Β΄ Γύρο οι ελπίδες επιβεβαιώθηκαν εν μέρει, αλλά το τελικό αποτέλεσμα έκανε τον κυβερνητικό κόμμα και τους διεθνείς προστάτες του να πανηγυρίζουν για την «επιβράβευση» μιας άθλιας πολιτικής.

Το αποτέλεσμα αυτό δε, εκληφθέν ως αποδοχή, υπήρξε το έναυσμα για νέο κύμα εξουθενωτικών μέτρων.

Βλέπετε, στο αντιπροσωπευτικό πολίτευμα, κι ας λένε αντίθετα οι μονίμως διαμαρτυρόμενοι, η ψήφος έχει σημασία.
 Μια χαλύβδινη καγκελάριος και ένας αρχιτραπεζίτης έφθασαν, ναι, να ασχολούνται με την επίδραση της ψήφου της κυρα-Τασίας από την Κοντή Ραχούλα…

Ο γιος, στην μετέπειτα αναδιάρθρωση των εκπροσωπήσεων του κόμματος, έλαβε καλή θέση. Στην ενδεκάδα.

Κάποια στιγμή όμως, έχοντας τη μπάλα στα πόδια, την έδωσε στον αντίπαλο.
 Αναγκάζοντας τον αρχηγό να επέμβει με δραστικό «τάκλιν».

Κατά σύμπτωση, σ’ εκείνη την περίοδο του ματς η ομάδα δεχόταν, «ανεξήγητα», πίεση. 
Ενώ είχε υπεροχή και ο αντίπαλος ήταν «χώμα» εμφανιζόταν «άσφαιρη» και οι θεατές στην εξέδρα είχαν αρχίσει τις αποδοκιμασίες ζητώντας «φουλ επίθεση».

Επιμύθιο 1: Όλες οι ιστορίες καταλήγουν στο σεξ ή στο ποδόσφαιρο.

Επιμύθιο 2: Είπατε τω βασιλεί, με παλαιά υλικά δεν κτίζεται καινούριο οικοδόμημα.

Σημείωση : Όλα τα πρόσωπα και οι καταστάσεις παραπάνω είναι επινοήσεις της φαντασίας του συγγραφέα. Κάθε ομοιότητα με υπαρκτές καταστάσεις στη χώρα ή στο διεθνές περιβάλλον είναι τυχαία σύμπτωση.

Συνεχίζεται…
Με πραγματικές ιστορίες.

πηγή