Ο Σημίτης ως πολιτικός “Λάζαρος” και ο Λαζαρίδης

• O Kώστας Σημίτης σε χθεσινή του παρέμβαση (στο ΒΗΜΑ) ζητάει ήπια αναδιάρθρωση. Δηλαδή επιμήκυνση αποπληρωμής (του ιδιωτικού) ελληνικού χρέους και μείωση επιτοκίου με τη σύμφωνη γνώμη της δανειστών.

Κατά σύμπτωση, την ίδια μέρα σε άλλη εφημερίδα (Κυριακάτικη Καθημερινή) σε συνέντευξή του ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, σύμβουλος του Αντώνη Σαμαρά, λέει, μεταξύ άλλων, το ίδιο πράγμα: ότι δεν αποκλείεται επιμήκυνση του ιδιωτικού χρέους και περαιτέρω μείωση επιτοκίου με σύμφωνη γνώμη των δανειστών.

Όμως, ο Λαζαρίδης λέει κάτι παραπάνω: ότι αυτό δεν έχει καμία σχέση με την «αναδιάρθρωση-κούρεμα» για την οποία στοιχηματίζουν τώρα οι «αγορές»…

Μπορεί κάποιοι να χρησιμοποιούν την ίδια λέξη – «αναδιάρθρωση» – και να τη διαχωρίζουν σε «ήπια αναδιάρθρωση» (με επιμήκυνση χρόνου αποπληρωμής και μείωση των επιτοκίου χωρίς κούρεμα) και σε «αναδιάρθρωση»-κούρεμα (με μείωση της αξίας των ελληνικών ομολόγων), αλλά αυτά τα δύο είναι πολύ διαφορετικά πράγματα.

Το σημαντικό εδώ είναι ότι το ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να εγκλωβίσει την συζήτηση και την διαφωνία στους κόλπους του, όπως κάνει πάντα για να είναι αυτό κερδισμένο και στην μία και στην άλλη περίπτωση.

Η κυβέρνηση που αρνείται κάθε αναδιάρθρωση είναι, ασφαλώς ΠΑΣΟΚ.

Η Βάση Παπανδρέου που θεωρεί αναπόφευκτη την (πλήρη) αναδιάρθρωση είναι κι αυτή ΠΑΣΟΚ.

Και ο Σημίτης που θέλει την «ήπια» ενδιάμεση εκδοχή (επιμήκυνση χωρίς κούρεμα), ε κι αυτός είναι ΠΑΣΟΚ (κατά κάποιον τρόπο). Ή ήταν τουλάχιστον.

Μπορεί όλοι αυτοί να μη συμφωνούν μεταξύ τους, αλλά όλοι εγκλωβίζουν τη συζήτηση μέσα στους κόλπους του «όλου ΠΑΣΟΚ» (όπως θα έλεγε και ο  Βαγγέλης Βενιζέλος). Ό,τι κι αν γίνει μια εκδοχή (του ΠΑΣΟΚ) θα… «δικαιωθεί»!

Όμως, με τη σύντομη δήλωση Λαζαρίδη, αυτό χαλάει: Τους λέει ότι, εντάξει με την «ήπια εκδοχή» (μείωση των επιτοκίων και επιμήκυνση – χωρίς κούρεμα), αλλά μη θαρρείτε ότι αυτό αρκεί για να ξελασπώσουμε. Χρειάζεται και αλλαγή πολιτικής με απόλυτη προτεραιότητα της Ανάκαμψης πλέον, χωρίς την οποία όλα τα άλλα είναι «παρηγοριά στον άρρωστο». Και σύντομη ανακούφιση…

Μ’ άλλα λόγια (δική μας ανάγνωση): Αν υπάρξει ανάκαμψη άμεσα, τότε και μια ήπια εκδοχή μπορεί να φέρει μεγάλη ανακούφιση και να βγούμε μιαν ώρα αρχύτερα. Αν δεν υπάρξει ανάκαμψη, τότε και με αναδιάρθρωση – κούρεμα το πρόβλημα θα γίνει μεγαλύτερα.

Οπότε η συζήτηση βγαίνει πια από τον εγκλωβισμό στα πλαίσια του ΠΑΣΟΚ και μετακινείται από την «αναδιάρθρωση» στην Ανάκαμψη.

Πράγμα που αποτελεί πια τον προνομιακό χώρο για τον Αντώνη Σαμαρά. Γιατί είναι ο μόνος που το έθεσε εξ αρχής, το προώθησε σε κάθε τοποθέτησή του και αναμένεται να το κλιμακώσει αμέσως μετά το Πάσχα, με το Ζάππειο-ΙΙ.

Παρακάτω το κείμενο της συνέντευξης του Χρύσανθου Λαζαρίδη:

Ναι» στην επιμήκυνση χρέους

Συνέντευξη στον Γιωργο Π. Τερζη

Θετικός σε μια ήπια αναδιάρθρωση του συνολικού χρέους, με επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και μείωση του επιτοκίου κατόπιν συνεννοήσεως με τους πιστωτές μας, δηλώνει ο σύμβουλος του προέδρου της Ν.Δ. κ. Χρύσανθος Λαζαρίδης. Αρνείται, πάντως, ως πολλαπλά επιζήμια κάθε συζήτηση για «κούρεμα» των ομολόγων.

– Πώς κρίνετε τον «οδικό χάρτη» που παρουσίασε ο πρωθυπουργός;

– Η ομιλία του πρωθυπουργού θύμιζε περισσότερο «έκθεση ιδεών» για έναν φανταστικό κόσμο. Λίγη σχέση έχει με τη σημερινή πραγματικότητα. Οσον αφορά τον «οδικό χάρτη», τι να πω; «Οδικός χάρτης» για πού; Κι αυτά περί «αντιστροφής κλίματος» μοιάζουν περισσότερο με ευσεβείς πόθους. Εριξαν μια ματιά στα spreads τελευταία; Γιατί δεν εξειδικεύθηκαν τα μέτρα; Γιατί αφορούν επώδυνες αποφάσεις για περίπου άλλα 23 δισεκατομμύρια! Σχεδόν άλλα τόσα απ’ όσα επιβλήθηκαν το 2010… Κι αυτά δεν αντέχει η οικονομία. Πρώτα πρώτα, όταν κάνεις δημοσιονομική εξυγίανση σε περιόδους ύφεσης, φροντίζεις να δίνεις ώθηση στην οικονομία εξωγενώς. Μόνο με «διαρθρωτικές αλλαγές» δεν αρκεί… Αν δεν δώσεις ώθηση στην οικονομία, οι «οικονομίες» που κάνεις στον δημόσιο τομέα μεγιστοποιούν την ύφεση, δεν ελαχιστοποιούν το έλλειμμα, εκτοξεύουν το χρέος. Και τα δύο αυτά τα υποστηρίζει η Ν.Δ. από πέρυσι. Και τα δύο τα είδαμε τη χρονιά που πέρασε. Κι όμως, η κυβέρνηση επιμένει στην ίδια πολιτική και τη «στολίζει» με «εκθέσεις ιδεών» και περιγραφές «φανταστικών κόσμων». Διότι αυτό που ακούσαμε την Παρασκευή δεν είχε σχέση με την ελληνική πραγματικότητα…

– Ποιο κατά τη γνώμη σας είναι το βασικό πρόβλημα της κυβέρνησης, πολιτικής ή συντονισμού;

– Πρωτίστως πρόβλημα πολιτικής. Υπήρξαν, βέβαια, και σοβαρά προβλήματα συντονισμού. Αλλά δεν ήταν «στραβός ο γιαλός»… Στραβά αρμένιζαν! Κι ακόμα αρμενίζουν (στραβά)…

– Υπάρχουν περιθώρια περαιτέρω περικοπών στο Δημόσιο; Υπουργοί διαμαρτύρονται ότι δεν έχουν από πού αλλού να κόψουν.

– Βεβαίως και υπάρχουν περιθώρια περικοπών σπατάλης. Για την ακρίβεια, τη σπατάλη μέχρι σήμερα μόλις που την άγγιξαν. Πορεύθηκαν κυρίως με οριζόντιες περικοπές και ασφαλώς οι συντάξεις των 800 ευρώ δεν ήταν «σπατάλη». Αλλά οι στοχευμένες περικοπές της ευρύτατης σπατάλης θα χτυπούσαν τα «ρετιρέ» του «βαθέος ΠΑΣΟΚ». Γι’ αυτό δεν την άγγιξαν ώς τώρα. Αλλωστε επί των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ κυρίως δημιουργήθηκε… Και γι’ αυτό κάποιοι υπουργοί διαμαρτύρονται: Κάποιοι φοβούνται μη θιγούν τα ρετιρέ της ΠΑΣΚΕ. Και κάποιοι άλλοι φοβούνται μη συνεχίσουν να χτυπάνε οριζόντια. Οπότε θα τσακίσουν τους ανήμπορους και πάλι… Σε κάθε περίπτωση, έχει χαθεί η εμπιστοσύνη, και μεταξύ τους.

– Η συζήτηση για αναδιάρθρωση επανέρχεται επίμονα. Μήπως είναι εντέλει αναπόφευκτη;

– Αν με ρωτάτε αν είναι εφικτή η διαχείριση του χρέους μας -ακόμα και μετά τη διόγκωσή του κατά 30 μονάδες του ΑΕΠ(!) μετά το Μνημόνιο και εξαιτίας του- η απάντηση είναι: Ναι! Δεν είναι απλό, αλλά είναι εφικτό…

Αν με ρωτάτε αν είναι δυνατό να υπάρξει «ανακούφιση» στους όρους αποπληρωμής του χρέους -νέα επιμήκυνση για το ιδιωτικό χρέος και μείωση επιτοκίου για το ιδιωτικό και για το επίσημο (τα 110 δισεκατομμύρια του μνημονιακού δανεισμού)- η απάντηση πιστεύω ότι είναι επίσης: Ναι! Σε συνεννόηση πάντα με τους πιστωτές μας και ιδιαίτερα με την Ε.Ε. Ομως, όλα αυτά δεν είναι αυτό που εννοούν σήμερα με τον όρο «αναδιάρθρωση». Γιατί όλα αυτά δεν συνεπάγονται «κούρεμα», δηλαδή απώλεια αξίας στα ομόλογα. Να το πω καθαρά: Δεν είναι «αναπόφευκτη» η αναδιάρθρωση, όπως υποστηρίζουν κάποιοι σήμερα (συχνά οι ίδιοι που ώς χθες την απέκλειαν διά ροπάλου). Αντίθετα, τη θεωρώ πολλαπλώς επιζήμια…

πηγή